Ooit zat er café Amstelvaart, feitelijk café-biljart, want dat stond hinderlijk in het midden van de zaak. Ik ben er wel eens binnen geweest, maar niet voor lang – hoewel het verhaal gaat dat dit de oudste kroeg van de Pijp was moest klantvriendelijkheid er nog worden uitgevonden. Langzamerhand kreeg het café last van een lelijk rokershoestje en nu is het uit zijn lijden verlost en een nieuw leven begonnen onder leiding van Yuri Hegge.

Foeders, zoals hij het café doopte, verwijst naar bieren van spontane of gemengde gisting: het zijn de grote tot zeer grote houten vaten waarop deze wilde bieren rijpen en rusten. Net zoals gist voor sommige brouwers het ultieme geheim is, en de ziel van het bier vormt, zo zijn de foeders voor een brouwer van wilde bieren van onschatbare waarde. Ze verlenen eigenheid en een duidelijke handtekening aan het bier – ieder foeder reageert op zijn eigen manier, en de brouwer kent al die karaktertrekjes uit zijn hoofd. Uiteindelijk mengt hij bieren van verschillende foeders tot een blend die meestal eenzelfde smaak heeft – sommige foeders geven zo’n mooi rijpingsresultaat dat er niet gemengd wordt, maar het bier als ware het een ‘single malt’ op de markt wordt gebracht.

Foeders zijn dus een vooral Belgische specialiteit, het gelijknamige café wordt door een speciale Belg gerund. Yuri Hegge is toch al gauw anderhalve meter bierpassie, iedere dag met gesoigneerd voorkomen – een kunst die veel Nederlanders zelfs nooit hebben bezeten – en sinds een jaar of drie actief in het Amsterdamse bierwereldje. Hij gaf vorm en leiding aan het Delirium Café vanaf de opening en werkte bij diverse cafés waar het betere bier de hoofdrol

Het prachtige tapbord

speelt. Hij serveert er nu voor eigen rekening, zeven dagen in de week, van 12:00 tot in de nacht – als hij vergunning krijgt zelfs tot diep in de nacht.

Opvallend in het lokaal, dat hij met hulp van vrienden en een dijk van een timmerman een compleet andere aanzien gaf terwijl beeldbepalende elementen bewaard bleven, is de lage bar. Die zat er al in en dat heeft zo moeten zijn: met halfhoge krukken die voorheen in het Arendsnest stonden is het aangenaam hangen geblazen, terwijl je zicht hebt op de achterwand, waarin 31 tapkranen zijn aangebracht.

What’s on tap?

Op de bar zelf staat nog een tweekraans ossenkop, waarvan een kraan koud water schenkt. Verder is het streven de bieren van tap zoveel mogelijk te wisselen, waarbij alleen het erfstuk van de vorige eigenaar een vaste waarde is gebleken: Brand pils is het huisbier. Wat er van tap is moet je even zoeken: aan een hoge wand, aan de andere kant van de zaak, hangen keurig gemaakte informatiebordjes. Het flessenassortiment zal alleen grote flessen beslaan, met een internationaal karakter, zoals dat ook van de tap is. Het zal hier bepaald niet alleen Belgische koek zijn, maar met de aangeboren kennis van de uitbater ligt een grote rol voor de Belgische klassiekers wel voor de hand. Verwacht echter ook Nederlandse en internationale bierverrassingen.

Doppinda’s – gewoon een goed idee

Bij sommige bieren krijg je een bijpassend hapje (garnaaltjes bij Rodenbach, bijvoorbeeld) en op de tafels liggen doppinda’s waarvan je ook geacht wordt de doppen na het pellen op de vloer te gooien, maar verwacht hier geen etenskaart. Geruchten gaan over speciale platte kaas maar een gastrobar gaat het niet worden. Het lijkt mij ook overbodig: hoewel er best nog wat restaurants bij kunnen die een serieuze bierkaart bieden, is het middensegment ‘Bier aan tafel’ in Amsterdam tegenwoordig aardig op orde. Ik verheug me vooral in een nieuwe bierparel die eerst en vooral de klassiekers in ere houdt. Kortom, een bezoekje aan Foeders en Yuri Hegge beveel ik van harte aan. Trams 3 en 4 stoppen dichtbij, en zelfs vanaf Metrostations Wibautstraat en Weesperplein is het niet meer dan tien minuten lopen.