Ik ben een groot liefhebber van vrouwen, zo, dat is eruit. Ook ben ik een groot liefhebber van bier, en als beiden samenkomen heb je mij huilend in een hoekje – tranen van geluk. Hildegard von Bingen, Hildegard van Ostaden, Jet van de Griendt, Janneke Vorstenbosch, Do Bongers – de vrouw heeft het bier uitgevonden en tot op de dag van vandaag verrijkt zij het bierlandschap en mijn leven. A propos, als ik vijfentwintig jaar jonger en vijftig kilo lichter was, zou ik zeker een vergeefse gooi naar de hand van Do doen – afgedaald uit de Olympus, deze Aphrodite van het bier, een stem als het Pianoconcert nr. 3 van Sergej Rachmaninov, hebben wij haar verloren aan een buitenlandse brouwerij en dito aardige man. Maar daar gaat het nu niet over.

Het lachen vergaan

Het lachen kan je evenwel ook vergaan. Mij gebeurde dat bij het beluisteren van de podcast Lullen over bier, waarbij “twee lullen en een gast lullen over bier”. Gedurfd van Ronald van de Streek en sidekick Jeroen Krikke om gewoon een paar keer ‘lullen’ te zeggen – sinds Eric Idle is dat wel een dingetje – maar belangrijker is dat deze podcast goede en interessante gesprekken met mensen uit de bierwereld oplevert. Er zitten nu een paar afleveringen in het archief en ik raad iedereen aan die te beluisteren – vorm vervolgens je eigen oordeel.

In de derde aflevering was Tessel de Heij te gast, een van de twee zussen die Gebrouwen door Vrouwen (GdV) hebben opgericht. De titel geeft meteen aan wat je verwachten kan: “Huurbrouwen, Brouwerijnamen en Haters met Tessel de Heij”  Het blijkt dat GdV nogal wat haters heeft, op Social Media en #irl, en Ronald van de Streek doet gedurende het gesprek ook prikkelende opmerkingen – zonder dat het echt gemeen wordt, helaas, want dat had pas echt een spannend gesprek opgeleverd. Sidekick Jeroen heeft hij zich inderhaast nog even op haar ingelezen op Beer Geeks en gaat het gesprek in met de gedachte ‘Jezus wat een huppelkutjes gedoe’. Dat voorspelt veel goeds! Maar. Dus. Helaas.

Zoals gezegd: luister de podcast zelf en vorm je eigen oordeel. Gegierd van het lachen wordt er als we vaststellen dat Tessel en zus Do “geen bier brouwen maar biertjes”, bitter maar een vies woord vinden en gedurende het gesprek duidelijk wordt dat Tessel eigenlijk niets van brouwen moet weten en, opmerkelijker, ook maar beperkt kennis heeft van brouwen. Brett lijkt haar onbekend, ook al zit het (onbedoeld?) in haar nieuwste bier – “weer een to-do’tje erbij”. Ze gaat blijmoedig verder en alle kritiek druipt van haar af als water van een moddervette eend.

Eerlijk gezegd vind ik dat geweldig en ben ik onder de indruk van Tessel’s openhartige schijt aan de mythes van de bierrevolutie. Het lachen is mij in die zin vergaan doordat mij ondubbelzinnig duidelijk is geworden hoe doelgericht en professioneel Do en Tessel in de wedstrijd zitten. Daar kunnen talloze Nederlandse kleine en onafhankelijke brouwerijen nog wat van leren. Anders gezegd: het lachen is mij in positieve zin vergaan.

Bedacht door Vrouwen

Do en Tessel willen helemaal geen eigen brouwerij – dat is maar een hoop gedoe, er gaat de hele tijd van alles stuk en bovendien kunnen ze zich nu richten op waar ze echt vreselijk goed in zijn: marketing. Ze willen helemaal niet cateren voor de beer geeks, maar weten een brede doelgroep aan te spreken met toegankelijke smaken en prettig klinkende namen. Ze hebben de bedrijfsnaam voor de grap bedacht maar wat een briljante grap is het – het levert een hoop controverse op, en zoals elke marketeer weet, het maakt niet uit wat ze over je zeggen, als ze maar over je praten.

O ja: de beschrijving die Tessel geeft van mensen die ergernis krijgen van GdV deed mij erg aan mijzelf denken: “Een man, soms iets dikker dan normaal, een baard of vies, vlassig haar en is 45 jaar of ouder”. Kan ook een kwestie van You’re so vain zijn, maar dat terzijde.

Tessel is geen feministe maar is zich wel bewust van de nog steeds bestaande ongelijkheid tussen man en vrouw, en dat dit in de bierwereld niet anders is, alle goede sier ten spijt. ‘Bedacht door Vrouwen’ had een treffender naam geweest voor dit bedrijf, maar zeker geen betere naam.

Elk goed merk heeft overtuigde fans en overtuigde haters – anders ben je eenheidsworst en louter bezig met het opzoeken van de grootste gemene deler. Dat mag misschien gelden voor de smaak van de meeste GdV biertjes, maar Do en Tessel will cry all the way to the bank, en geef ze ongelijk. Ze hebben een goudmijn in handen: een sterk merk waarover volop gesproken wordt, biertjes die graag gedronken worden door mensen die niet vies, vlassig haar hebben maar bovenal laten ze zich niet afleiden door allerhande gemuts en gezeur van anderen die vinden dat zij eigenlijk een hoger doel moeten nastreven, bitterder bier maken en bedoéld brettbier op de markt moeten brengen. F*** it.

De moraal van dit verhaal

Do en Tessel zijn uitstekende bierondernemers en zeer waarschijnlijk bestaat Gebrouwen door Vrouwen nog als de nakende kaalslag onder kleine en onafhankelijke brouwers tientallen, zo niet honderden, slachtoffers heeft gemaakt. Het is gemakkelijk lachen om en met Tessel de Heij, maar wie het laatst lacht, lacht doorgaans het best. Zeau. En nu ga ik een hoppig bier drinken, misschien zelfs een brett IPA, waarmee ik proost op Tessel. Dat zal haar Siberisch onberoerd laten en dat siert haar.