Dorst Lessen – Bierspecialist Rick Kempen over De eeuwige kroeg

by 3 No tags Permalink 1

Af en toe duiken er verhalen op waarin wordt gewaarschuwd voor het verdwijnen van het bruine café. In ons omringende landen is dat niet anders: duizenden Engelse pubs sloten de afgelopen jaren hun deur en er worden zelfs Duitse Stammtisches opgeheven. We genieten steeds vaker thuis, en als we buiten de deur genieten dan willen we daar vaker ook iets bij eten. ‘Concept-horeca’ groeit – moeten we werkelijk vrezen voor de eeuwige kroeg?

De bruine kroeg maakt deel uit van de Amsterdamse traditie en cultuur, zoals de pub en Stammtisch dat in hun thuisland doen. Nu is cultuur niet in beton gegoten, eerder een spiegel van de tijdgeest. En met tradities is het gelijk lantaarnpalen: ze verlichten je pad, maar alleen dronkaards houden zich eraan vast. Toch betwijfel ik dat de bruine kroeg uitsterft.

Mijn ijzeren geloof in dit typische fenomeen stoelt op de onwankelbaarheid van wat ‘s wereld mooiste bruine kroeg is: De Pilsener Club, beter bekend als de Engelse Reet, in de Begijnensteeg. Deze monumentale kroeg jubileert deze maand, in drievoud. 125 Jaar geleden opende het onder de naam “Zum Pilsner Club” – een duidelijke verwijzing naar de bierrevolutie van die tijd – en negentig jaar geleden nam de familie van de huidige eigenaar de zaak over. Deze, de vierde generatie, loopt er veertig jaar rond en net zoals zijn voorgangers heet hij Teun.

Grootvader Van Veen krabde op 10 mei 1940 dat “Zum” van de ruit, verving het door ‘De’ en voegde en passant een ‘e’ toe. De Pilsener Club veranderde er niet wezenlijk door, en wie er nu naar binnen stapt zal het gevoel krijgen een tijdreis gemaakt te hebben. Geen muziek, want ‘dat maken de mensen zelf wel met hun gesprek’. Zand op de houten vloer, oude stadsgezichten aan de wand – van overgrootvader’s hand . Behang dat ooit hagelwit was maar al snel verkleurde door sigaren- en sigarettenrook – in 1960 werd het voor het laatst vervangen. Bier komt uit een tap, gemonteerd in de muur van een oude slagers-koelcel – onberispelijke kwaliteit. Nee, de bruine kroeg is eeuwig, en De Engelse Reet is de eeuwigste.

Bezoek tip
Een kroeg van museale schoonheid, in een steegje tussen Kalverstraat en Begijnenhof. Dat steegje maakt dat de lichtinval een ingewikkelde affaire is, die soms tot tranentrekkend mooie beelden leidt. Maak eens tijd om er na de lunch binnen te lopen op een zonnige dag en zoek een plek ver van het raam – verwonder u.

3 Comments
  • Saskia van Veen
    juni 26, 2018

    Mooi geschreven Rick!

  • A.
    juli 22, 2018

    Vanwaar die naam dan: De Engelse Reet?

    • Rick Kempen
      juli 22, 2018

      Dag A. – Hoewel de officiële naam ‘De Pilsener Club’ is, tooit de kroeg zich al decennia met de bijnaam ‘De Engelse Reet’.
      Reet is een oud-Nederlands (of misschien zelfs oud-Amsterdams) woord voor een smalle doorgang, ofwel een steeg.
      De Begijnensteeg komt uit op het Begijnhof, precies naast de Engelse kerk. De bijnaam van de steeg was daarom al lang ‘de Engelse steeg’.
      Combineer die twee en het wordt ‘Engelse Reet’.

      De kroeg ontleent de bijnaam dus aan de bijnaam van de steeg waarin het gevestigd is!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *