Op de golven van het nieuwe bier, waarbij schijnbaar elke dag wel ergens een nieuwe brouwerij de deuren opent, is ook het aantal kloosters waar trappistenbier wordt gebrouwen gestaag aan het stijgen. Volgend jaar zullen het Engelse monniken zijn die het vuur onder hun brouwketel gaan opstoken.

Jarenlang was het overzichtelijk: wereldwijd waren er zes kloosterbrouwerijen die het ‘authentiek trappisten product’ zegel mochten dragen, uitgegeven door de Internationale Vereniging Trappist. Vijf van die brouwerijen stonden in België (Westmalle, Orval, Rochefort, Chimay en Westvleteren). Het Nederlandse La Trappe completeerde de lijst. Zij raakte haar licentie kwijt vanwege een samenwerkingsovereenkomst met Bavaria: de monniken vreesden commerciële inmenging van die brouwerij. In allerijl bouwden de monniken van Westmalle een kleine abdij in het grensdorp Achel om en in 1997 startte een nieuwe brouwerij in dat klooster. De wereld had weer zes trappistenbrouwerijen, en dat werden er zeven toen La Trappe haar licentie terugkreeg.

Deze trappistenkloosters voorzien al eeuwenlang in hun behoeften door onder meer de verkoop van bier, en van de meeropbrengst bedrijven zij goede werken. Men mag gebruik maken van leken: arbeiders die niet tot de kloostergemeenschap behoren. In de vergrijzende abdijen kan men zo eenvoudig een brouwerij draaiend houden, en dus besluiten steeds meer trappistenkloosters een eigen bier op de markt te brengen.

En zo openden de laatste vijf jaar het Oostenrijkse trappistenklooster Stifft Engelszell, de Nederlandse abdij Maria Toevlucht (Zundert), het Amerikaanse Spencer en het Italiaanse Tre Fontane. Nummer twaalf dient zich nu aan in de vorm van Mount St. Bernard Abbey in Leicestershire, het enige Engelse trappistenklooster.

Nu het aantal trappistenbieren in vijf jaar tijd bijna is verdubbeld wordt de vraag gesteld hoe exclusief het nog is. Onbedoeld slaagden de monniken er in om rond hun bier een bijkans mythische zweem te creëren: trappistenbier heeft een goed kwaliteitsimago en staat in hoog aanzien. De nieuwe trappistenbieren wijken echter alle af van de klassieke smaakprofielen: niets geen stevige, zoetige bieren maar hoppige, kruidige en zelfs geparfumeerde smaken vormen een aanvulling op het traditionele gamma.
Hiermee wordt bewezen dat trappistenbier geen bierstijl is – eerder een levensstijl. En aangezien de kwaliteit steeds hoog blijft wordt aan de exclusiviteit geen afbreuk gedaan.

Trappisttip
Niet alleen bier kent het ATP-zegel, ook kaarsen, koekjes, likeur en kaas wordt ermee getooid. Vooral die kazen zijn een vanzelfsprekend geweldige combinatie met de beroemde bieren. Zachte tot halfharde kazen, vol en rijk zoals de bieren waarmee ze hemelse smaakvariaties vormen. Iedere goede kaasspecialist zal ze u kunnen leveren.