Naar aanleiding van het blog-vijfluik over het ‘zegel voor onafhankelijke brouwerijen’,  waarbij ik enkele ‘bekende bier Nederlanders’ om hun mening vroeg, schreef Michel Ordeman (oprichter-directeur van Jopen Brouwerij) in zijn functie van Voorzitter van CRAFT (de vereniging van Nederlandse onafhankelijke brouwerijen, een aanvulling op zijn eerder gegeven antwoord. Dit antwoord komt mij zo belangrijk voor dat ik hieronder integraal nog eens plaats. Het originele blog, en de antwoorden van Michel en de andere ‘bekende bier Nederlanders, vind je hier.

Michel Ordeman
augustus 17, 2017

Waarom vindt CRAFT onafhankelijkheid (net als de BA) een belangrijk onderdeel van wat een brouwerij een Craft brouwerij maakt, en haar bieren daarmee Craft bieren?

Iedere ondernemer die een groei fase staat met zijn bedrijf heeft behoefte aan een financiële injectie, dit om investeringen te doen in uitbreiding van emballage, nieuwe apparatuur extra tanks, you name it.. Maakt het dan uit of je dit bij tante Agaath, de bank, aandeelhouders of crowd funders leent of dat je een deel van je aandelen verkoopt aan een groot brouwerij concern? Bij alle partijen zal je iets terug moeten doen voor de geleende gelden, bij de meeste is dat interest, dividend of misschien het brouwen van een uniek bier speciaal en exclusief voor de crowd funders.

Waarin verschillen bovenstaande financieringsvormen dan, van een aandelenoverdracht naar een groot brouwerij concern? Het verschil zit erin dat bij reguliere financieringsvormen geen voordeel wordt behaald op vlakken waar een brouwer dagdagelijks mee bezig is, kortom het gaat puur over financiering.
Een bank, aandeelhouder, crowd funder of Tante Agaath kan een brouwer niet helpen met:
1. het laten meedraaien in hop en mout contracten met bijbehorende inkoop prijs voordeel en beschikbaarheid voordeel,
2. heeft geen technologen die helpen met technische plannen en tekeningen voor de uitbreidingen in de brouwerij,
3. heeft geen senior brouwers die mee helpen om eventuele brouw-technische problemen op te lossen,
4. heeft geen sales team die jouw bieren meeneemt in een catalogus waar een compleet pakket bieren in wordt verkocht, zonder dat je daar zelf mensen moet inhuren,
5. heeft geen contracten met horeca ondernemers die een vaste tapkraan voor jouw bieren kunnen afdwingen, zonder dat je daar zelf iemand langs de cafe’s moet sturen in de hoop op een wisselkraan,
6. heeft geen verkoopman in de retail waarin jouw bieren mee kunnen lopen zodat je makkelijker op de plank in de supermarkt komt
7. etc

Kortom buiten het feit dat er geld op tafel komt bij de aandelenverkoop dat geïnvesteerd kan worden zijn, er heel veel additionele voordelen die de concurrentie positie van deze voormalige craft brouwerij opeens anders laat zijn dan de positie van zijn voormalige collega’s. Daarin zit het verschil met alle traditionele (en minder traditionele) financieringsvormen en uitverkoop aan een groot brouwerij concern.

Daarbij laat ik buiten beschouwing of het erg is dat een groot brouwerij concern uiteindelijk producten breder en goedkoper in de markt kan zetten (denk bijvoorbeeld aan Bourbon County) waardoor producten van kleinere onafhankelijke aanbieders niet meer binnenkomen en uiteindelijk dus ook niet meer verkocht zullen worden. Het gevolg daarvan is een toekomstige verschraling van het bierlandschap, is dat erg? Nee hoor, in de pils eeuw van Nederland zijn er echt geen mensen dood gegaan omdat er geen keuze meer bestond buiten een 10 tal bierstijlen. Maar of dit is waar we naar terug verlangen durf ik te betwijfelen, en dat is wel waar je voor kiest als je durft te stellen dat onafhankelijkheid niets waard is.