Als het niet zo triest was had ik er vreselijk om moeten lachen. Op Nu.nl verscheen een bericht met de prikkelende kop: “AB InBev is nu de echte bierkoning”, en de strekking is dat ‘s werelds grootste bier conglomeraat zich nu ‘de grootste ambachtelijke brouwer van de Verenigde Staten mag noemen’ – en daarmee van de wereld. Ik moest er een paar keer van slikken, waarna ik in hysterisch huilen uitbarstte, de Heilige Drievuldigheid meermaals aanriep en mij de laatste haren uit het hoofd trok. Daarna kalmeerde ik en heb mijn prullenbak in elkaar getrapt. Wat een gotspe!

Vooropgesteld: er is geen goede definitie van Craft bier, of zelfs maar ambachtelijk bier – ik schreef er al vele malen over – maar, zoals ik eerder betoogde, veel consumenten voelen aan hun water wanneer iets een ‘craft bier’ is en wanneer niet. Berichten als deze vertroebelen dat gevoel: betogen dat AB InBev, eerst en vooral een door uiterst kundige accountants en financiële whizzkids geleide Braziliaanse geldmachine met een mooi kantoor op Manhattan, ‘een ambachtelijke brouwer’ is, is net zo gedurfd (en net zo onwaar) als beweren dat roken goed voor je is, vliegen milieuvriendelijk is, of dat de presidenten van de Verenigde Staten en Rusland het beste met de mensheid voor hebben.

Het artikel trapt af met deze zin: “Anheuser-Busch InBev noemt zijn Budweiser-merk al bijna 150 jaar ‘The King of Beers’, maar de brouwer kan nu pas echt deze kroon dragen.” Toegegeven: ik vond hun Superbowl advertentie, die in 2015 nogal wat stof deed opwaaien en “Brewed the hard way” heette, best geestig. Het brouwen van een goede pils is nogal een klus – en ik parkeer de vraag even of Budweiser een goede pils is – maar vooral vond ik dit een mooie vlucht voorwaarts; bovendien ging een advertentie eindelijk weer eens over bier. Maar ambachtelijk? Laat mij niet lachen!

Wikipedia is niet zaligmakend, maar de definitie van ‘ambachtelijk’ is treffend en vooral de laatste zin springt eruit: “Omdat de term niet beschermd is wordt er in de reclame op grote schaal misbruik van gemaakt.” Treffender kan de aanleiding voor mijn irritatie niet onder woorden worden gebracht.

Ook mooi: “Ambachtelijk staat vaak tegenover procesmatig. Persoonlijke vakbekwaamheid en ervaring zijn doorslaggevend <…>” Dat roept de vraag op welke brouwerij dan wel ambachtelijk bier maakt – procesmatig zijn ze allen. Maar het gaat hier mijns inziens om een gevoel, een emotie en geen feitelijkheid – zoals ik verderop nog eens betogen zal.

Het artikel zelf maakt het trouwens nog bonter – lees mee. “Uit gegevens van Beer Marketer’s Insight blijkt dat AB InBev dit jaar tot begin juni voor 107,3 dollar miljoen aan ambachtelijk bier heeft verkocht, vergeleken met 100,7 miljoen dollar door Sierra Nevada en 94,4 miljoen dollar door Boston Beer.” De rest van de omzet (die in 2017 ongeveer 57 miljard dollar bedroeg) komt dan dus logischerwijs uit de verkoop van niet-ambachtelijk bier. Verdubbelen we de halfjaaromzet tot iets meer dan 200 miljoen dollar uit ‘ambachtelijk bier’, dan komt nog niet eens 0,5% (een half procent!) van het totaal (in vergelijking met 2017) uit wat hier ambachtelijk bier wordt genoemd. AB InBev dan ‘s werelds grootste ambachtelijke brouwer noemen is alleen al hierom grenzend aan waanzin en krankzinnigheid.

Waar het natuurlijk echt om gaat is dit: “De weg naar de ambachtelijke bierdominantie van AB InBev begon in 2011, toen de brouwer een overnamecampagne startte in de ambachtelijke bierindustrie.” Precies: AB InBev heeft tientallen ‘kleine en onafhankelijke’ brouwerijen overgenomen. Daarvan kun je zeggen dat die ambachtelijk bier maakten. Craft bier desnoods. Of is ook dat onzin? Moeten we die terminologie helemaal loslaten, al was het maar om onzinberichten als deze verder te vermijden?

Ik begin er sterk in te geloven dat de campagne van de Amerikaanse Brewers Association “Seek the Seal” echt geen gekke gedachte is. En ik stelde al eens de vraag of wij in Nederland ook zo’n keurmerk voor onafhankelijke brouwerijen zouden moeten hebben. Destijds spraken zich meerdere prominente bierliefhebbers en brouwers uit over deze vraag. Ik ga hen die vraag nog eens voorleggen – want nogmaals, AB InBev ‘s werelds grootste ambachtelijke brouwer noemen lijkt mij waanzin en krankzinnig, en strooit de consument een zandstorm in de ogen.

Sommige consumenten zal het worst zijn waar hun bier gebrouwen wordt, als het maar lekker is. Maar voor heel veel anderen ligt dat anders: zij willen gewoon geen bier drinken waarachter zich een mondiale grootmacht verschuilt, zoals ik ook al eens in een column voor Misset schreef. Zij willen geen bier, gebrouwen in opdracht van listige accountants voor wie smaak geen beloning, bonusdragende prestatie of betaalmiddel is. Die consumenten moeten gewezen worden op dit soort baarlijke nonsens en schandelijk bedrog, vind ik.

Nu ga ik eerst een nieuwe prullenbak kopen. Overigens ben ik ook van mening dat Carthago verwoest moet worden.