Soms is er niets om over te schrijven zoals de afgelopen week – en dan opeens valt alles samen. Een weekend geleden namelijk, toen ik jureerde in België voor Brussels Beer Challenge, deden zich een aantal ‘incidenten’ voor die op zichzelf niets voorstelden maar in combinatie met andere zaken pijnpunten blootlegden. Dus, hier dan weer een tirade – Oh Hel, het Is Maandag: stop met bier gekkigheid!

Als onderdeel van het ontspanningsprogramma van de Brussels Beer Challenge worden de juryleden per bus naar lokale brouwerijen vervoerd en zo vonden we onszelf terug bij Lindemans, een echte Lambiek brouwerij. We leerden dat prachtige proefglazen niet bijzonder stabiel zijn en dat er een groot verschil is tussen echte en kunstmatige

Links houtgerijpt, rechts houtgefokt.

houtlagering. Lindemans serveerde ons lambiek die rijpte zoals ze het al tientallen jaren doen, in Inox cylindroconische tanks waar ze een zak met houtsnippers in gooien, evenals een lambiek die in nieuw gebouwde 10.000 liter eiken ‘foeders’ mocht rijpen, op de traditionele manier. Eén glas zag troebel en had een intens hout aroma, met scherpe zuren die hun spierbundels toonden – het andere was helder en toonde haar houttonen elegant, als ware het een parfum, waarbij de aanraking van de tong subtiel was: de zuren deden zich proeven als probeerde men een prachtig decolleté te verbergen: je ziet niets, en toch zie je alles. Het laatste, natuurlijk, was gerijpt op echt hout: de waardevolle les voor alle brouwers en bierliefhebbers is dat geduld zich zal uitbetalen. Ik verklaar hierbij houtsnippers -of spiralen als even ongewenst in bier als schijfjes citroen in Witbier; alle andere vruchten dan citroen, evenals groene thee, in Radler en aroma hop in Hefeweizen. Stop met deze biergekkigheid!

Ooit, heel lang geleden, was er Sixtus.

We dineerden in een traditioneel Belgisch familierestaurant in Brussel, tegenover La Tour Noire, en zagen een Sixtus op het biermenu. Wow, dat zou een vondst zijn, in het bijzonder gezien de € 4,50 die men er voor vragen wou: Sixtus, zoals u weet, is de merknaam waaronder St. Bernardus Westvleteren onder licentie produceerde tot 1992 – dit zou een vintage van ongekende waarde zijn geweest! Zoals te verwachten was bleek het ‘gewone’ St. Bernardus Abt 12 te zijn – een geweldig bier op zich – maar niet de geadverteerde Sixtus. De eigenares beweerde dat je nog steeds Sixtus op het label kunt lezen (wat niet zo is) en zag ons probleem niet. Kom op baby, probeer mij geen knollen voor citroenen te verkopen! Stop met die biergekkigheid!

De wereld is gek geworden.

Dan verraste een reclame voor Guinness Blonde American Lager mij, ‘een heldere Amerikaanse pils gebrouwen met Amerikaanse hop’. Wat is er toch mis met de wereld als zelfs Guinness, een merk zo sterk en groot als de planeet Jupiter, naast haar klassieke stout een Amerikaanse pils gaat brouwen?! Natuurlijk, consumenten keren zich af van industrieel geproduceerd bier en andere voedingsmiddelen, maar die ontwikkeling tegengaan door de introductie van een Amerikaanse pils, gebrouwen in Dublin?! Heeft Guinness het Hillary Clinton campagne Team ingehuurd om hun marketing te doen? Stop met deze biergekkigheid en brouw je fatsoenlijke stout – Arthur ligt inmiddels pirouetterend  in zijn kist!

Bavaria heeft nu ook glutenvrij pils!

Midweeks bezorgden enkele zoete PR meisjes een kist op mijn Bier&cO bureau met de nieuwe Bavaria glutenvrij pils en allerlei glutenvrije snacks – mij en mijn collega’s uitnodigend om een glutenvrije Vrijmibo te genieten. Aangezien ik niet aan mijn bureau zat en lieve collega’s heb werd alle bederfelijke waar in de koelkast gezet,

Mongozo Glutenvrij Toppils

met inbegrip van het bier (een collega was overdreven behulpzaam en dronk er onmiddellijk één op). Bavaria, dank dat jullie zoveel geld onze kant uit gegooid hebben: we genoten van de snacks en het bier en ik zal hierbij aan mijn lezers zeggen dat jullie een nieuw me-too product hebben: glutenvrije pils, niet waar de wereld op heeft gewacht want we hebben al een geweldige glutenvrij pils, genaamd Mongozo, die niet alleen glutenvrij maar ook biologisch en fair trade is, en een veelvoudig gouden medaille winnaar. Stop dus met deze biergekkigheid, en als jullie toch bezig bent, stop met de wereld te overspoelen met vreemdsoortig gearomatiseerde Radlers – Radler is met citroen, basta cosí.

Wat leek op de laatste belediging gebeurde bij het Flevo Bier Festival, georganiseerd door Pint, in Almere. Ik bestelde een Dubbel bij een van de brouwers, die op zijn beurt vroeg of ik het bier kende. Ik dronk het lichtjaren geleden voor het laatst dus antwoordde ‘nee’, waarop de brouwer me een voorproefje presenteerde. Ik herhaalde mijn bestelling maar ook de brouwer volhardde: proef eerst. Of ik het zuurtje prettig vond? Nou: nee, het bier was azijnzuur, en er is geen Dubbel die zo moet smaken, dus ik was klaar voor een verhit debat toen de brouwer mij vertelde dat hij het zelf ook niets vond, en het bier graag zou ontdoen van dat zuurtje (‘beter poetsen’, dacht ik meteen). Jaren geleden zou een Nederlandse brouwer gewoon hebben gezegd dat dit zijn persoonlijke kijk op de stijl was, het bier dus zo bedoeld was, en of ik nu gauw dat muntje wilde geven! Ik was dus aangenaam verrast, wenste hem veel succes en bestelde een Blond (die lekker was). Hoewel ik nog steeds van mening ben dat die Dubbel in de eerste plaats helemaal niet hadden mogen worden getapt, geef ik er de voorkeur aan om de positieve kant hier te zien en ik overtuig mij ervan dat deze tekens laten zien dat aan de biergekkigheid een einde komt – langzaam maar zeker. Dank de Goede God daarvoor!