Niemand had verwacht dat Meantine Brewing baas Nick Miller het heft in eigen handen zou nemen nadat hij enkele maanden geleden stelde dat ‘craft bier zal sterven‘. Ik denk niet dat hij het persoonlijk deed, maar de puinhoop waarin Meantime Lager zich nu bevindt komt akelig dicht in de buurt van door marketing gepleegde zelfmoord, dat is zeker. Deze maandag is stom, maar niet half zo stom als SAB Miller.

Medio mei  vertelde Miller aan journalisten dat hij geloofde dat ‘ambachtelijk bier gaat verdwijnen in het Verenigd Koninkrijk – als term, niet het bier.’ “Ik denk dat de term ambachtelijk zal verdwijnen en dat variatie en veel stijlen van bier de norm worden zoals {bijna} in de Verenigde Staten. “Hij vergeleek ook de huidige bier “renaissance” met de opkomst van de koffie cultuur in Europa tien jaar geleden. Dit deed zijn Europese SAB Miller baas Sue Clark zeggen dat er zelfs lessen waren te trekken uit die opkomst van koffie: “Wat we kunnen leren van Starbucks is vers drinken en het brengen van theater als extra ervaring.”

Interessante en vrij intelligente observaties, eigenlijk. En ze leerden snel, misschien te snel, want ze brachten geen theater, maar pure stand up comedy: SAB Miller ontkende twee weken alles en gaf toen toe dat soms Meantime Londen Lager werd gebrouwen bij Grolsch in Enschede, Nederland – niet bepaald een deelgemeente van Londen.

Het domste van deze monsterlijke vertoning is het feit dat als SAB Miller open en eerlijk over het punt geweest was, niemand er een punt van had gemààkt – sterker, we zouden het hebben begrepen. Het feit is dat het bier zeer populair is en de Londense brouwerij kan soms gewoon de vraag niet bijbenen. Dan heb je twee opties: ‘nee, sorry, uitverkocht’ zeggen of naar alternatieve productie zoeken. Beide zijn prima opties – zolang je er eerlijk over bent. SAB Miller was dat niet. En dan kan Grolsch Meantime Lager wel precies volgens de specificaties brouwen, en dat het daarna gewoon vermengd wordt met lokale originele brouwsels, maar ze hielden hun mond totdat het per ongeluk naar buiten kwam. Vervolgens maakten ze de zaak alleen maar erger door op alles te reageren behalve de ware klacht, en te blijven beweren dat ze niets fout deden. “De etiketten zeggen geboren in Londen, gebrouwen met Kentish hop en Anglian gerst. Grolsch gebruikt die ingrediënten. Onze etiketten voldoen aan alle huidige industriestandaarden “brabbelde een woordvoerster van SAB Miller.

Ja schat, je hebt gelijk: je etiketten zijn perfect in orde. Dat is niet het probleem! Het probleem is dat wij ons identificeren met Meantime Londen Lager. We betalen graag meer voor een pint Meantime London Lager dan voor enig andere want we willen Meantime Londen Lager drinken, geboren en gebrouwen in Londen, met lokale ingrediënten. We drinken Meantime want we zijn trots op onze lokale brouwerij. Als er iets is dat wij kunnen doen voor Meantine bier om te helpen, zullen we dat doen. We zullen zelfs accepteren dat we bier drinken dat elders is gebrouwen vanwege productiebeperkingen – mits je ons vertelt dat dit het geval is. Als we ons zouden identificeren met een in Nederland gebrouwen pils, afkomstig uit een stad waarvan we de naam niet eens kunnen uitspreken en die net zo goed in Wales had kunnen liggen, dan zouden we dat wel kopen en drinken – maar daarmee identificeren we ons niet, wat in je marketing hoofd maakt dat je dat niet snapt? En wat in je stomme marketing hoofd maakt dat je denkt dat je tegen ons kunt liegen, of tenminste niet de waarheid vertellen, over het elders brouwen maar het ons verkopen als een lokaal brouwsel?

Is dit het respect dat je hebt voor onze loyaliteit? Is dit de eerbied voor je klanten? Wij nemen jouw merk, jouw bier en de mensen die het maken zeer serieus – en je hebt niet eens het fatsoen om ons serieus te nemen? Naast het feit dat je te eten krijgt omdat wij jouw product kopen – ja, wij betalen jouw salaris aan het eind van de maand – zijn we trouw aan je merk. Het is jammer dat Thornbridge het al maakt, maar SAB Miller is de enige brouwerij in de wereld die al hun bieren zou moeten omdopen tot ‘Kill Your Darlings’ – de SAB Miller lievelingen zijn natuurlijk hun klanten en hun merken. We hadden het kunnen weten nadat ze drie fabrieken bouwden waar ze ook Pilsner Urquell gingen produceren – ‘Ach, het is gewoon de naam, Urquell of originele bron, wat zou het, denk eens aan al die transportkosten en arbeid, en ze (waarmee ze ons, loyale fans van een merk, bedoelen) kopen het toch wel! ” En terwijl ze hiermee druk waren hebben ze gelijk de hop (kosten) gehalveerd.

Merken, in het bijzonder bier merken, die nog geloven dat klanten een noodzakelijk kwaad zijn en dat marketing iets is waarbij wij luisteren en zij praten, en dat wij hen dan geloven, zijn stervende merken. Merken die niet beseffen dat we van hen houden en ver gaan voor hen, tenzij ze ons vertrouwen beschamen, zijn stervende merken. Merken waarbij marketing belangrijker is dan de makers van het product zijn stervende merken. En zo kan Nick Miller best meer een profeet zijn geweest dan hij besefte, en jongen, was is hij verkeerd geciteerd. Mevrouw Woordvoerster, wilt u alstublieft  deze pillen onder uw collega’s verdelen en er een voor uzelf bewaren? Vergeet dan niet om eerst de lichten uit te doven.