De afgelopen week kan worden bijgeschreven in de annalen van de geschiedenis als een geslaagde ‘feestweek’ voor het Nederlandse bier. Het Amsterdamse bierproeflokaal ‘In de Wildeman’ presenteerde de 25ste ‘Nederlandse Bierweek’ en reikte de 25ste Zilveren Knuppel uit. De Nederlandse bier consumentenvereniging PINT vierde haar 35-jarig bestaan en reikte haar prijzen uit. Tussendoor viel er veel smakelijks te proeven: Nederland Bierland viert terecht feest!
Het meest markante is natuurlijk dat ‘In de Wildeman’ het Nederlandse bier al een speciaal podium biedt sinds 1990, toen er rond de twintig brouwerijen actief waren – we zijn van ver gekomen met de meer dan 300 van vandaag. In die vijfentwintig jaar is er heel veel slecht Nederlands bier gedronken – ook wat dat betreft zijn we van ver gekomen. Maar ‘In de Wildeman’ heeft het vertrouwen in de Nederlandse brouwer nooit verloren en serveerde afgelopen week heel veel prachtigs. Mijn top-3 is gauw gemaakt: Amsterdams Pale Ale, Mestreechs Aajt en Hoptimist. De Hoptimist van Brouwerij Rodenburg werd van cask geserveerd en was van een tranentrekkende schoonheid: wie zo’n balans kan krijgen in een smaakbom is een brouwer van wereldklasse. Mestreechs Aajt van Gulpener, een bier van spontane gisting recht uit de Middeleeuwen en gruwelijk onderschat, werd van tap geschonken en ik heb mij er bijna onder laten vastbinden. Een klassieker die je in het hedendaags brouwgeweld zomaar uit het oog kan verliezen – onterecht. En dan bracht ook Brouwerij De Prael een real ale: het Amsterdams Pale Ale, dat een spectaculaire primeur opleverde, want het is gedryhopt met puur Amsterdamse hop. Over dit initiatief later meer…
De Zilveren Knuppel, de jaarlijkse onderscheiding van ‘In de Wildeman’ voor een persoon of instelling die een belangrijke bijdrage levert aan de biercultuur in Nederland, ging naar een illuster duo: Elaine Olsthoorn en Jan Lemmens werden onderscheiden voor het initiatief Carnivale Brettanomyces, ofwel het jaarlijkse feest waar wilde gisten en andere diertjes worden gevierd omdat ze ons bier nog lekkerder maken. In slechts vier jaar heeft dit evenement internationaal aanzien verworven en het brengt het mooiste in Bierland naar boven. In mijn ogen een volstrekt terechte onderscheiding voor een van de leukste en tegelijkertijd meest inspirerende bierinitiatieven van de laatste jaren! Volstrekt overbodig waarschijnlijk, maar voor die enkeling die het niet weet: Elaine bestiert de bar van ‘In de Wildeman’ bij tijd en wijle met Ierse flair; Jan is het getormenteerde biergeweten van Neerlands mooiste bierwinkel, de Bierjuwelier die we ook kennen als de Bierkoning.
En dan PINT: de bierconsumentenvereniging vierde haar zevende lustrum in Utrecht. Honderden bierliefhebbers overspoelden de stad, hetgeen overigens niemand opviel, al vond menig Utrechter het wel opmerkelijk dat er nog zoveel stoffen tasjes in omloop zijn. Ook PINT reikt prijzen uit, en dit jaar maar liefst drie: de belangrijkste, de Gouden PINT, ging naar Alain Schepers en zijn Bierista initiatief. Deze multimediale bierbeleving van formaat documenteert Nederland Bierland in al haar facetten met een dorstig makende blijmoedigheid die terecht waardering afdwingt. Ik heb er ook wel eens een uurtje mogen kakelen en Godlof was dat in 16:9 want met Arvid Bergström erbij dreigde de arme Alain tussen de biermastodonten vermorzeld te worden. Marco Philipsen, inmiddels General Manager van Mitra Slijterijen, werd met de PINT van Verdienste onderscheiden en dat is niet meer dan terecht: zonder zijn niet aflatende steun voor (Nederlands) bier op allerlei fronten zou Nederland niet het Bierland zijn dat het nu is. Curieus was de uitreiking van de PINT Stimuleringsprijs: deze ging naar de Campagne Nederlandse Bierstijlen, genomineerd voor het onderzoeken, in kaart brengen en promoten van verloren gegane typische Nederlandse bierstijlen. Het curieuze aan de prijs is dat dezelfde Campagne verleden jaar ook al was genomineerd voor de Gouden PINT. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de Campagneleden zich toch een beetje moeten voelen als een sporter die de Olympische Limiet niet gehaald heeft, maar wel goud mag winnen op de Paralympics.
Enfin. Alles op de keper beschouwd is Nederland zo langzamerhand een Bierland van formaat. En als dat geen goede reden is om een fijn glas bier te heffen, dan weet ik het ook niet meer.
Leave a Reply