OHIM – ‘O HEAVEN Het is maandag’ , en ik heb net een genie ontmoet!

Normaal gesproken gaan mijn ‘O Hell Het is maandag’ blogs over iets dat mij ergert en van mijn hart moet, maar vandaag is het helemaal Hemels. Ik heb drie bieren geproefd die ik zo dicht bij perfectie vond komen dat ik ze net zo goed perfect kan noemen. Ik heb hun maker ontmoet, handen geschud en gesproken met hun blender, hun schepper en ik ben ervan overtuigd dat ik een echt genie heb ontmoet.

Sic transit

Sic transit

Ik ontmoette dit genie op het 5e Kimchi Festival en om te voorkomen dat ik bonje krijg met Rick Nelson en Team Oedipus omdat ik hier niets over zeg: het was weer een fantastisch evenement. Noorderlicht is een ideale locatie, de keuze van de muziek, foodies en brouwers trok de juiste mensen en zelfs het weer was mooi. Oh, en om te voorkomen dat ik bonje krijg met Brouwerij Maximus’ Marcel Snater: zijn ‘Sour Crystal Meth‘ en ‘Fat Cherry Kriek‘ waren van een ongekende schoonheid en ik kan niet wachten op meer. En ja, de charcuterie van Brandt & Levie was de kers op de biertaart en bewees toevallig meteen dat, of het nu om worst of ego’s gaat, ‘grootte er niet toe doet’. Maar genoeg over de tenen waarvan ik hoop dat ik zorgvuldig vermeden heb er op te gaan staan, en terug naar de voeten waarvan ik denk dat we die allemaal zouden moeten wassen, kussen en dan zegenen. Deze voeten behoren toe aan een jonge man, genaamd Tommie Sjef Koenen.

Het is eigenlijk een heel beangstigende ervaring, het ontmoeten van een genie. Je voelt letterlijk hoe de koude vuist van de Werkelijkheid je ruggengraat pakt en het

Perfectie - bijna

Perfectie – bijna

onregelmatige kneepjes geeft. Het licht verandert, de tijd lijkt anders te gaan (niet echt sneller of langzamer – gewoon, ‘anders’) en geluiden, geuren, prikkels en emoties lijken intenser. Een passerend lieveheersbeestje klinkt als een helikopter en lijkt je aan te staren, alsof ze het weet, maar toch met een droevige uitdrukking op het gezicht (waarom is de bovenlip in rode lippenstift, de onderste in het groen gezet?). Dat kleine steentje dat je eerder op de dag in je schoen kreeg, in de rij voor een Kimchi Burger, voelt plotseling als een vulkaan op uitbarsten, die waarschijnlijk zal leiden tot een etterende wond die uiteindelijk je einde zal inluiden. De lichaamsgeur van de geek naast je, ook luisterend naar het gouden geluid dat Tommie Sjef met zijn mond produceert, lijkt te evolueren via de normale cycli maar dan op astronomische snelheid. De geur ‘is’ er altijd wel, een soort van acceptabel, maar nu lijkt het te gaan van onacceptabel, via ondraaglijk, hysterisch en crimineel tot verleidend, lokkend, veelbelovend en lyrisch – om te eindigen als de geur van een op een zandbank gestrande bultrug die net is geëxplodeerd, na het dagenlang vormen van gassen in het dode lichaam. Ik was bijna gezwicht voor de onweerstaanbare drang om de geek in kwestie te omhelzen. En al die tijd was Tommie Sjef op zoek naar het juiste woord om de precieze zuurheid die zijn ‘Cassis en Braam’ karakteriseert te beschrijven, suggesties van de omstanders verwerpend, terwijl hij dromerig naar een paar met elkaar in de luchten boven ons allen spelende zeemeeuwen keek.

Tommie Sjef en drie flessen

Tommie Sjef en drie flessen

Hij heet Tommie Sjef, fonetisch dus tot op het punt perfect, ook een aanwijzing dat goddelijke interventie moet hebben plaatsgevonden in een zeer vroeg stadium van zijn leven. Tweeëntwintig jaar oud, studerend aan het Conservatorium van Arnhem (gitaar), reist hij regelmatig op en neer naar zijn ouderlijk huis in Den Helder, waar de schuur staat, vol met vaten en spullen om daar in te doen. Onlangs brouwde hij bij een aantal bevriende Nederlandse brouwerijen wort die vervolgens getransporteerd werd om in Den Helder te vergisten, en om bespeeld te worden door Tommie Sjef. Hij reisde eerder naar België, om lambiek van gevestigde brouwerijen te kopen. Ik had daar graag bij geweest zodat ik de gezichten van de brouwers had kunnen zien bij het beantwoorden van deze vraag. Kijkend in de puppy-ogen van Tommie Sjef, twijfelend of hij zich al moest scheren, en het horen van zijn verzoek om een aantal lambieken te kopen, zodat hij kon beginnen met mengen huis. Zeker zullen ze hem vooraf hebben laten betalen aleer het bier op te halen, waarna ze de politie belden: ‘ er zwerft hier een knotsgekke, waarschijnlijk van huis weggelopen Olandse jongeman rond’.

Nu wil je me iets over zijn bieren laten zeggen, en de smaak? Ik moet Cuvée, Blanc en Cassis-Braam verwoorden? Woorden zullen totaal hopeloos en volkomen ineffectief blijken om deze recht te doen. Probeer zelf en drink zijn bier – ik weet dat velen van jullie dat al gedaan hebben, maar toch – en ervaar de toekomst van de Nederlandse brouwerijen en hun bier genie. Hij is tweeëntwintig jaar oud, speelt gitaar en je schrijft zijn naam op de manier waarop je het uitspreekt: Tommie Sjef Koenen.

No Comments Yet.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *