Geen grappen over de Koning en pils graag. Even serieus blijven, het is al erg genoeg hoe ons geliefde biertje gedurende een week in het nieuws komt – daar hebben we geen belegen Prins Pils-grappen meer bij nodig. Zit u lekker? Dan gaan we van start.

Eerst was er die ophef over een Hongaarse brouwerij die het beeldmerk van Heineken – een rode ster – trachtte te verbieden omdat het als aanstootgevend pijnlijke herinnering aan de dictatuur oproepend werd gezien. Een wat kansloze claim natuurlijk, temeer omdat er al tientallen keren is geprobeerd Heineken de ster te laten opgeven – telkens met een vrijspraak voor de brouwerij als resultaat. Wel is de Hongaarse brouwerij in kwestie er veelvuldig mee in het nieuws geweest, en vermoedelijk was het hen ook alleen maar om die free publicity te doen. Jammer dat veel journalisten daar nog steeds intrappen: of zou het komen doordat de budgetten van krantenredacties ook niet meer zijn wat ze waren, en men dus al blij is als er persberichtjes worden overgetiept, of ze nu waar zijn of niet?
Het sterretje kreeg een staartje (sorrie) toen bleek dat Heineken zelfs in Noord-Korea verkrijgbaar is, zonder dat de Nederlandse brouwer officieel naar dat land exporteert. Er bleek zelfs een heuse Heineken lichtbak aan een kroeg in Pyongyang te hangen – en dit alles stond gewoon in de krant! Jammer is het wel, en helemaal als dan ook nog columnisten zich op het onderwerp storten. Zo wijdde Wim van Leest, die ik verder niet ken, zijn column in BN De Stem aan het onderwerp – het was eigenlijk de briljante titel die mijn aandacht vatte. “Misschien noemt de Noord-Koreaanse elite het bier wel liefkozend Heine-Kim”. Kijk. Dat is Nederland op zijn creatiefst!

Een lichtpuntje was dan weer de berichtgeving over de dankbaarheid die Brouwerij De Fontein uit het Limburgse Stein aan de brandweer betoonde: op 17 januari brak brand uit in het proeflokaal van De Fontein, dat sindsdien de deuren niet meer opende voor publiek. De schade bleef nog enigszins beperkt, omdat een toevallige voorbijganger het vuur opmerkte en de gealarmeerde brandweer vakkundig ingreep. Dat vakkundig ingrijpen wordt nu beloond met een speciaal ‘Blusbier’. De brouwtank werd gevuld met duizend liter water “uit de brandslang” en verder wordt er, hoe ludiek, “gebruik gemaakt van gerookte en gebrande mout: ingrediënten die verwijzen naar het vuur dat in de brouwerij heeft gewoed”, zo legt Dagblad De Limburger nog even uit. “Deze heropeningsstunt moet leiden tot een eenmalig en dus zeer exclusief biertje: Bluswater. Op 20 mei is het bier klaar en mogen de brandweerlieden het komen proeven. Ook andere gasten mogen dan een glaasje proberen.”

Dan kreeg deze week een verhaal uit februari nog een hikje: de SP mopperde destijds dat “water in Nederland soms meer kost dan bier.” Een Tweede Kamer-lid toonde toen een halve liter fles Evian en twee halve liter blikjes bier (die niet met naam genoemd werden) – hij bleek er hetzelfde voor betaald te hebben. Krankzinnig inderdaad, maar een oplettende briefschrijver aan De Telegraaf sloeg, in mijn ogen, de spijker op zijn kop: “Er wordt gevraagd of alcohol niet te goedkoop wordt aangeboden in de supermarkt. In mijn beleving is dit de wereld op zijn kop. Wordt water niet veel te duur verkocht?” Tsja. Helder. Lijkt mij 1-0 voor de briefschrijver.

If it ain’t broke, don’t fix it!

Het griezeligst vond ik evenwel de oproep van De Vereniging van Plastische Chirurgie om ‘bierglazen te vervangen door veriligheidsglaswerk.’ De vereniging doet deze oproep omdat ‘een glas in je hand ook als wapen kan dienen’.
Hier kan ik eigenlijk niet zo goed tegen: geldt dat alleen voor bierglazen, dan? Is een wijnglas, een champagneflûte of een limonadeglas niet in potentie net zo gevaarlijk?
‘Slachtoffers zijn vaak maanden uit de running’, zo stelt men ook vast. Dat haalt je de koekoek – laten we duidelijk zijn, met een glas gestoken worden geeft nare wonden en is gewoon niet oké. Ook ik heb wel eens, afwisselend, in de bloeddoorlopen ogen van een volstrekt doorgezopen en doorgesnoven caféganger en het puntige glaswerk dat hij, na het op de bar te hebben stukgeslagen, in zijn handen hield, dreigend mijn gezicht van een ritssluiting te voorzien. Niet leuk.
Maar, Vereniging voor Plastische Chirurgie: hoe vaak gebeurt zoiets, per jaar? En zijn het altijd bierglazen?
‘Een verbod op glazen in de horeca vindt de vereniging vooralsnog te ver gaan – hiep hiep hoera – maar ze roept horecaondernemers wel op om over te stappen op veiligheidsglas.’ Dat is wel driemaal zo duur….

Kan het afgelopen zijn met aandachttrekkerij, en erger nog, met symptoombestrijding?

Misschien moet de SP zich eens richten op supermarkten die, met stunt- en dumpprijzen op pilsgebied, proberen zoveel mogelijk traffic te genereren terwijl de brouwers daar geen invloed op hebben – diezelfde supermarkten die water tegen buitensporig hoge prijzen moeten aanbieden, omdat de water’fabrikanten’ die prijs nog wel kunstmatig hoog houden!

En kan een fatsoenlijke vereniging als die voor de Plastische Chirurgie niet – terecht – aandacht vragen voor het wangedrag dat sommige stappende personen vertonen, in plaats van het glaswerk de schuld te geven? Niet alleen jagen ze daarmee toch al worstelende horecaondernemers op onnodige kosten, ze klagen de verkeerde aan. Het is net zo als een oproep om auto’s voortaan van rubber te maken omdat een dronken bestuurder iemand heeft doodgereden.

Ik zie het persbericht al voor me: “Grote kans dat je wel eens een ritje in je auto maakt. Terwijl je geniet van het uitzicht besef je waarschijnlijk niet dat de auto waarin je rijdt ook als wapen kan dienen.”
Please….